Breavman ve Shell göl kıyısındaydılar.Akşam sisi karşı kıyıya kum tepecikleri gibi çökmekyeydi.O gün öğleden sonra topladıkları çalı çırpıyla yaktıkları ateşin yanında çift kişlik uyku tulumunun içinde yatıyorlardı.Breavman her şeyi anlatmak istedi ona.
' Hala yapıyorum'
'Ben de ' dedi kız
'Rousseu nun yaşamının son günlerine kadar bunu yapdığını okumuşdum.Herhalde belli bir yaratıcılığa sahip kişiler böyle.Gün boyu düş gücünü zapt etmeye çabalar evdedir işte.Hiçbir gerçek kadın teni ona kendi yaratımlarının verdiği zevki veremez.Shell,söylediklerim seni korkutmasın.
Ama bu bizi tamamen ayırmıyormu?
Sımsıkı el ele tutuşup gökyüzünün karanlık yerlerindeki yıldızları izlediler.Ayın parladığı yerlerde kayboluyorlardı.Shell Breavman a onu sevdiğini söyledi.
Bir dalgıç kuşu gölün ortasında aklını yitirdi.
...
'seçenek ne peki? Konuya kapılmaya başlamışsım.
Yasaklanmıyanı heycanlı kılmak.Aşık,kasınını tümüyle tanımalı.Her hareketine,yürüdüğü zaman kalçalarını sallayışına,göğsünü her şişirdiğinde meydana gelen küçük depremlere,oturduğu zaman uyluklarının kızgın lav misali yayılmasına aşina olmalı.Orgazmdan hemen önce karnının kasılmasını,sarı siyah tüy bahçelerini,burnundaki gözeneklerin izlediği yolu,gözlerindeki damarları ezberlemeli.Öyle tanımalı ki kadın,kendi yaratımına dönüşmeli.Uzuvlarının şeklinin kalıbını söken,kokusunu damıtan olmalı.Cinsel halin yegane başarılı hali budur:Yaratanın yarattığına duyduğu aşk.Diğer bir deyişe ,yaratının kendine aşkı.Aşkın böylesi asla değişmez
....
Saat sabahın üçüydü ve Breavman herkesin uyumasından memnundu.Sıra sıra kamçılar ve gözetmenler,böylesi daha düzenliydi.Karşılaşacak egolar,yorumlanacak yüzler,içine girilecek dünyalar;uyanık olduklarında pek çok ihtimal devreye giriyordu.Çeşitllilik kafa karıştırıcıydı.Bir insanla karşılaşmak yeterince zordu.Topluluk bireysel aşkın başarısızlığına mazeretti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder